k-u do słuchu k-u

См. также в других словарях:

• słuchowy — 1. «dotyczący narządu słuchu; wchodzący w skład narządu słuchu» ∆ anat. Trąbka słuchowa «przewód łączący jamę bębenkową ucha z jamą gardła, służący do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym; trąbka Eustachiusza» ∆… …   Słownik języka polskiego

• słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… …   Słownik języka polskiego

• słuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden ze zmysłów odbierający wrażenia dźwiękowe; zdolność słyszenia, słyszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić, odzyskać słuch. Badanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Henryk Skarżyński — Prof. Dr. Henryk Skarzynski Profesor Henryk Skarzynski durante impantación coclear en Kajetany (12 de abril de 2010) …   Wikipedia Español

• Henryk Skarzynski — Dr. Henryk Skarzynski Professeur Henryk Skarzynski réalisant un implant cochléaire à Kajetany (12 avril 2010) Naissance 3  Janvier  1954 …   Wikipédia en Français

• słuch — 1. Powiedzieć coś komuś do słuchu «ostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś»: No, coś podobnego – pomyślał z oburzeniem pan Jankowiak. – Nie, nie zmilczy. Powie mu coś do słuchu. M. Musierowicz, Dziecko. 2. Zamienić się w słuch «słuchać bardzo… …   Słownik frazeologiczny

• audiometria — ż I, DCMs. audiometriarii, blm «dział audiologii zajmujący się badaniem właściwości słuchu ludzkiego, w celu sprawdzenia prawidłowości działania narządu słuchu i ewentualnego wskazania rodzaju jego uszkodzenia» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• bystrość — ż V, DCMs. bystrośćści, blm 1. «prędkość, szybkość» Bystrość górskich potoków, rzek. Mierzyć bystrość nurtu. 2. «szybkość orientacji, żywość umysłu, inteligencja» Bystrość rozumowania, umysłu. Wrodzona, zdumiewająca bystrość sądu, spostrzeżeń. 3 …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• głuchota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głuchotaocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wada słuchu będąca skutkiem wrodzonych zmian w narządzie słuchu lub jego uszkodzenia, polegająca na całkowitym lub częściowym niesłyszeniu dźwięków : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niemowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niemowawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mężczyzna pozbawiony zdolności mówienia, zwykle także pozbawiony słuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}On jest niemową od urodzenia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień